ค.ศ. 1915 คิงส์ฟอร์ด สมิทสมัครเข้ารับราชการทหารในกองกำลังจักรวรรดิออสเตรเลียที่หนึ่งและร่วมรบในการทัพกัลลิโพลี เดิมทีเดียวนั้นคิงส์ฟอร์ด สมิทได้รับมอบหมายให้ขับรถจักรยานยนต์รับส่งของ ก่อนที่จะย้ายไปประจำกองบินหลวงสหราชอาณาจักรโดยได้รับอนุญาตให้บินครั้งแรกเมื่อ ค.ศ. 1917[7]

เดือนสิงหาคม ค.ศ. 1917 ขณะรับราชการในฝูงบินที่ 23 เครื่องบินของคิงส์ฟอร์ด สมิทถูกยิงตกทำให้เขาได้รับบาดเจ็บ[10] ซึ่งทำให้ต้องตัดนิ้วเท้าออกสองนิ้ว[11] เขาได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ Military Cross ยกย่องความกล้าหาญในสงคราม[7]

วันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1918 คิงส์ฟอร์ด สมิทและนักบินคนอื่น ๆ ในกองบินหลวงได้ย้ายไปประจำกองทัพอากาศสหราชอาณาจักรซึ่งจัดตั้งขึ้นใหม่ หลังจากที่หมดหน้าที่ทางทหารหลังสิ้นสุดสงคราม เขาได้ก่อตั้งคิงส์ฟอร์ด สมิท แมดดอกส์ แอโรส์ จำกัดร่วมกับไซริล แมดดอกส์ ชาวรัฐแทสเมเนียช่วงต้น ค.ศ. 1919 เพื่อดำเนินกิจการการบินเพื่อความบันเทิงทางภาคเหนือของอังกฤษในช่วงฤดูร้อน โดยใช้เครื่องบินฝึกหัดแอร์โค ดีเอช.6 และรอยัลแอร์คราฟต์แฟกทอรี บี.อี.2 ที่เหลือมาจากสงคราม[12] ก่อนจะไปทำอาชีพนักบินผาดโผนในสหรัฐก่อนกลับออสเตรเลียใน ค.ศ. 1921[13] คิงส์ฟอร์ด สมิทยื่นขอรับใบอนุญาตขับเครื่องบินพาณิชย์เมื่อวันที่ 2 มิถุนายน ค.ศ. 1921 โดยใช้ชื่อว่า "ชาลส์ เอ็ดเวิร์ด คิงส์ฟอร์ด-สมิท"[14]

หนังสือพิมพ์ท้องถิ่น คาวราฟรีเพรสส์ เล่าเรื่องว่าคิงส์ฟอร์ด สมิทเคยขับเครื่องบินลอดใต้สะพานข้ามแม่น้ำลัคลันในเมืองคาวรา รัฐนิวเซาท์เวลส์ ร่วมกับนักขับรถที่มีชื่อเสียงในท้องถิ่น เคน ริชาดส์[15] ในบทความระบุต่อไปว่าคิงส์ฟอร์ด สมิทเตรียมที่จะขับเครื่องบินลอดใต้สะพานรถไฟที่อยู่ใกล้เคียง แต่ริชาดส์เตือนว่าใต้สะพานมีสายโทรเลขอยู่ บทความนั้นยังเล่าต่อไปว่าริชาดส์เป็นเพื่อนกับคิงส์ฟอร์ด สมิท และเคยขับเครื่องบินด้วยกันมาก่อนขณะอยู่ที่ฝรั่งเศส[16]

คิงส์ฟอร์ด สมิทกลายเป็นหนึ่งในนักบินพาณิชย์รุ่นแรกของประเทศออสเตรเลียเมื่อนอร์แมน เบรียร์ลีย์ได้คัดเลือกเขาเข้าเป็นนักบินประจำสายการบินเวสต์ออสเตรเลียนแอร์เวส์[7] โดยขับเครื่องบินบริสตอล ทัวเรอร์ ไทป์ 28 ทะเบียน G-AUDF บินรับส่งพัสดุให้กับนักดาราศาสตร์ในช่วงสุริยุปราคา ค.ศ. 1922 ที่วอลลาล รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย[17] ในช่วงเวลานั้นเขาเริ่มวางแผนที่จะบินข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก[18]